การศึกษาปริมาณโลหะหนักบางชนิดในน้ำ ดินตะกอน และเนื้อเยื่อส่วนต่างๆ ของปลาบางชนิดในแม่น้ำ และคลองรอบเกาะเมืองพระนครศรีอยุธยา
วีระวงค์ ตางาม
วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต (วิทยาศาสตร์การประมง) สาขาวิทยาศาสตร์การประมง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 194 หน้า.
2543
บทคัดย่อ
ปริมาณโลหะหนักแต่ละชนิดที่พบในเนื้อตับลำไส้ และเหงือกของปลาแขยง พบว่า สังกะสีมีค่าสูงสุดและแคดเมี่ยมมีค่าต่ำสุดในปลาตะเพียนขาวปริมาณสังกะสีมีค่าสูงสุดในเนื้อลำไส้ และเหงือก ส่วนตับมีทองแดงสูงสุด และอวัยวะทุกส่วนจะมีปริมาณแคดเมี่ยมต่ำสุด
ในฤดูฝนมีปริมาณสังกะสีในน้ำสูงสุด ลดลงในฤดูหนาวและฤดูร้อน ในดินตะกอน ปริมาณสังกะสีมีค่าสูงสุดในฤดูร้อน ลดลงในฤดูฝนและฤดูหนาว ตามลำดับ ในอวัยวะส่วนต่างๆ ของปลาแขยงและปลาตะเพียนขาว พบว่า ฤดูร้อน ปริมาณสังกะสีมีค่าสูงสัดในเหงือกและตับ ฤดูฝนและฤดูหนาวจะมีค่าสูงสุดในตับ ปริมาณทองแดงพบว่าในช่วงฤดูร้อน ฤดูฝนและฤดูหนาว มีค่าสูงสุดในตับปริมาณแคดเมี่ยมพบว่าช่วงฤดูร้อนมีค่าสูงสุดในตับส่วนฤดูฝนและฤดูหนาวมีปริมาณสูงสุดในลำไส้และตับปริมาณตะกั่วพบว่าในช่วงฤดูร้อนมีค่าสูงสุดในลำไส้และเหงือกฤดูฝนมีค่าสูงสุดในลำไส้ ส่วนฤดูหนาวปริมาณตะกั่วในปลาแขยงมีค่าสูงสุดในเหงือก และตรวจไม่พบในปลาตะเพียนขาว