ศูนย์นวัตกรรมเทคโนโลยีหลังการเก็บเกี่ยว

ผลของรังสีแกมมาต่อการกำจัดเพลี้ยไฟและการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาของดอกกล้วยไม้หวายพันธุ์บอม#17

มัณฑนา บัวหนอง

วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต (เทคโนโลยีหลังการเก็บเกี่ยว) คณะทรัพยากรชีวภาพและเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี. 88 หน้า.

2543

บทคัดย่อ

                การศึกษาผลของสารเคมีและสารปฏิชีวนะที่มีต่อจุลินทรีย์ในน้ำปักแจกัน  และสรีรวิทยาของดอกกล้วยไม้หวายพันธุ์บอม#17  เมื่อทดสอบสารปฏิชีวนะต่าง ๆ  ร่วมกับ  Nutrient agar  (NA)  Streptomycin  100 mg/1 + NA,  Streptomycin  1000 mg/l + NA,  Tetracycline  100 mg/l + NA, Tetracycline 1000 mg/l + NA, Penicillin 100 mb/l + NA,  Aureomycin 50 mg/l + NA  และ  AgNo₃ 30 mg/l + NA  พบว่า  สารปฏิชีวนะต่าง ๆ  สามารถยับยั้งการเจริญเติบโตของประชากรเชื้อแบคทีเรียทั้งหมดในน้ำปักแจกันได้ในสภาพ  In  vivo  มีเพียงเพนนิซิลินเท่านั้นที่ไม่สามารถยับยั้งการเจริญเติบโตของประชากรแบคทีเรียทั้งหมดได้  และเมื่อใช้สารปฏิชีวนะร่วมกับน้ำยาเคมี  พบว่า  Streptomycin  100 mg/l + HQS 225  mg/l  +  sucrose  4 %  สามารถยืดอายุการใช้งานของดอกกล้วยไม้หวาย คือ  16.50  วัน  และมีการบานของดอกตูมร้อยละ  59.72  การใช้    AgNo₃ 30 mg/l + HQS 225 mg/l + sucrose  4 %  ดอกกล้วยไม้หวายพันธุ์บอม#17  จะเห็นได้ว่ามีอายุการใช้งานนาน  24  วัน  มีการบานของดอกตูมร้อยละ  62.50  ในขณะที่การใช้สารปฏิชีวนะร่วมกับ  sodium benzoate  คือ  Streptomycin 100 mg/l + Sodium benzoate 200  mg/l + HQS 225  mg/l + sucrose 4 %  มีประสิทธิภาพในการยืดอายุการใช้งานสูงสุด  คือ  27.2  วัน  และมีการบานของดอกตูมร้อยละ 61.67

ดาวน์โหลดไฟล์บทคัดย่อ (PDF)