ผลของสารสกัดจากพืชบางชนิดที่มีต่อเชื้อราสาเหตุโรคแอนแทรคโนสของมะม่วง (Collectotrichum gloeosporioiodes (Penz.) Sacc.)
ธารทิพย ภาสบุตร
วิทยานิพนธ์ วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต (เกษตรศาสตร์) สาขาโรคพืช มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 2540. 85 หน้า.
2540
บทคัดย่อ
ผลของสารสกัดจากพืชบางชนิดที่มีต่อเชื้อราสาเหตุโรคแอนแทรคโนสของมะม่วง
(Collectotrichum gloeosporioiodes (Penz.) Sacc.)
การทดสอบประสิทธิภาพของสารสกัดที่สกัดด้วยแอลกอฮอล์ของพืช
4 ชนิด คือ พลู ข่า ว่านน้ำ และ ทองพันชั่ง ในการยับยั้งการเจริญของเส้นใยและยังยั้งการงอกของสปอร์เชื้อรา
Collectotrichum
gloeosporioiodes
(Penz.) Sacc.
สาเหตุโรคแอนแทรคโนสของมะม่วง พบว่า สารที่สกัดด้วยแอลกอฮอล์ของว่านน้ำ (
Acorus
calamus L.) ที่ระดับความเข้มข้น 500 และ 1000 ppm ยับยั้งการเจริญของเส้นใยและยับยั้งการงอกของสปอร์ เชื้อรา
C. gleosporioides ได้ดีที่สุด
โดยสามารถยับยั้งการเจริญของเส้นใยได้ 63.55 และ 82.50 เปอร์เซ็นต์
ยับยั้งการงอกของสปอร์ได้ 75.50 และ 100 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ และมีค่า ED
50 ต่ำสุดคือ 400 ppmเมื่อแยกส่วนของสารที่สกัดด้วยแอลกอฮอล์ของว่านน้ำ
โดยใช้น้ำและเอธิลอะซีเตตเป็นตัวสกัดสาร พบว่า สารสกัดจากว่านน้ำ
แยกออกเป็นสองส่วน คือ ส่วนที่ละลายในน้ำ และส่วนที่ละลายในเอธิลอะซีเตต
จากการทดสอบประสิทธิภาพของสารทั้งสองส่วน พบว่า สารส่วนที่ละลายในเอธิลอะซีเตต
ยับยั้งการเจริญของเส้นใย และยับยั้งการงอกของสปอร์ เชื้อรา
C. gleosporioides ได้ดีกว่าสารส่วนที่ละลายในน้ำ
เมื่อนำสารส่วนที่ละลายในน้ำ ส่วนที่ละลายในเอธิลอะซีเตต
และสารสกัดที่สกัดด้วยแอลกลฮอล์ของว่านน้ำ
มาทดลองป้องกันการเกิดโรคแอนแทรคโนสบนผลมะม่วง พบว่า
สารส่วนที่ละลายในน้ำและสารส่วนที่ละลายในเอธิลอะซีเตต ที่ระดับความเข้มข้น 2500
และ 5000 ppm ป้องกันการเกิดโรคได้ดีกว่าสารที่สกัดด้วยแอลกอฮอล์ของว่านน้ำ
นำสารเหล่านี้มาทดสอบร่วมกับการใช้น้ำร้อนที่ 51-55 องศาเซลเซียส
พบว่าสารส่วนที่ละลายในเอธิลอะซีเตต ที่ระดับความเข้มข้น 5000 ppm ป้องกันการเกิดโรคได้ดีที่สุด
นำสารส่วนที่ละลายในเอธิลอะซีเตตมาแยกสารออกฤทธิ์ด้วยวิธีโครมาโตกราฟฟี
โดยแยกเก็บสารออกฤทธิ์เป็น 7 ส่วน เมื่อนำสารออกฤทธิ์แต่ละส่วนมาทดสอบประสิทธิภาพ
พบว่า สารออกฤทธิ์ส่วนที่ 3 ที่ระดับความเข้มข้น 100, 250
และ 500 ppm ยับยั้งการเจริญของเส้นใยเชื้อรา
C. gleosporioides ได้ดีที่สุด
ในขณะที่สารออกฤทธิ์ส่วนที่ 3 และส่วนที่ 4 ยับยั้งการงอกของสปอร์ได้ดีที่สุด
ในการทดลองป้องกันการเกิดโรคแอนแทรคโนสบนผลมะม่วง
เปรียบเทียบกับสารเคมีคาร์เบนดาซิมพบว่า
สารเคมีคาร์เบนดาซิมป้องกันการเกิดโรคได้ดีที่สุด รองลงมาคือ สารออกฤทธิ์ส่วนที่ 3
และ ส่วนที่ 1 และพบว่าการใช้สารออกฤทธิ์และสารเคมีก่อนการปลูกเชื้อรา
C. gleosporioides บนผลมะม่วง
สามารถป้งกันการเกิดโรคได้ดีกว่าการใช้สารออกฤทธิ์และสารเคมีหลังการปลูกเชื้อราแล้ว
12 ชั่วโมง