ผลของชนิดวัสดุบรรจุภัณฑ์และปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์ต่อการเจริญเติบโต และการทำลายของด้วงงวงข้าว (Sitophilus oryzae L.) ในข้าวสารพันธุ์ขาวดอกมะลิ 105
กุลวิชญ์ พานิชกุล เยาวลักษณ์ จันทร์บาง และ พรชัย ราชตนะพันธุ์
วารสารวิทยาศาสตร์เกษตร 41 : 1 (พิเศษ) : 215-218 (2553)
2553
บทคัดย่อ
การศึกษาผลของวัสดุบรรจุภัณฑ์ชนิดต่างๆ (LDPE/CPP, LLDPE/CPP, PET/LLDPE และ Foil/MPET/LLDPE) ต่อการเจริญเติบโตและการทำลายของด้วงงวงข้าว (Sitophilus oryzaeL.) ในข้าวสารพันธุ์ขาวดอกมะลิ 105 โดยบรรจุข้าวสารในถุงแล้วปล่อยด้วงงวงข้าวตัวเต็มวัยลงในบรรจุภัณฑ์ ถุงละ 100 กรัม ปิดผนึกและเก็บรักษาไว้ 15 วัน พบว่าการตายของด้วงงวงข้าวแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในบรรจุภัณฑ์ชนิดต่างๆ โดย Foil/MPET/LLDPEและ PET/LLDPEมีผลทำให้แมลงตายสูงสุด รองลงมาได้แก่กลุ่ม LLDPE/CPP, LDPE/CPP และชุดควบคุมทำให้แมลงตายน้อยที่สุด ระยะเวลาการเก็บรักษาที่เพิ่มขึ้นมีผลทำให้ด้วงงวงข้าวในทุกตัวอย่างตายเพิ่มขึ้น เมื่อวัดความเสียหายของข้าวระหว่างการเก็บรักษาเป็นเวลา 2 เดือน พบว่าบรรจุภัณฑ์สามารถลดความเสียหายในระหว่างการเก็บรักษาได้อย่างมีนัยสำคัญ โดยข้าวสารในบรรจุภัณฑ์ Foil/MPET/LLDPEและ PET/LLDPEเกิดความเสียหายน้อยที่สุด รองลงมาคือข้าวหอมมะลิที่บรรจุในถุง LLDPE/CPP และ LDPE/CPP แต่ความเสียหายของข้าวในบรรจุภัณฑ์ LDPE/CPPไม่แตกต่างกับชุดควบคุม นอกจากนั้นการใช้ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ร่วมกับถุง PET/LLDPEในการควบคุมแมลง โดยอัดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ต่อไนไตรเจน (CO2:N2) ในอัตราส่วน (10:90, 20:80, 30:70 และ 40:60)ในถุงที่บรรจุข้าวและแมลง พบว่าการใช้ปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่เพิ่มมากขึ้น ทำให้แมลงตายอย่างสมบรูณ์โดยใช้เวลาสั้นลง