ผลของโรคเมล็ดด่างที่มีต่อคุณภาพทางกายภาพและการหุงต้มรับประทานข้าวขึ้นน้ำและข้าวทนน้ำลึก (ระยะที่ 1)
นิวัติ เจริญศิลป์ ประเวศน์ ศิริเดช และ ประโยชน์ เจริญธรรม
รายงานผลการวิจัยข้าวขึ้นน้ำ และข้าวทนน้ำลึก ประจำปี 2537 ศูนย์วิจัยข้าวปราจีนบุรี สถาบันวิจัยข้าว กรมวิชาการเกษตร. หน้า 208-211.
2537
บทคัดย่อ
โรคเมล็ดด่างเป็นโรคที่มีความสำคัญโรคหนึ่งที่พบว่าระบาดในทุกท้องที่ โรคเมล็ดด่าง
เกิดจากเชื้อรา ทำให้เมล็ดข้าวเกิดแผล เป็นจุดสีดำและน้ำตาล ทำให้เมล็ดลีบบางส่วน มีผล
ทำให้ผลผลิตลง แต่ไม่เป็นที่ยืนยันว่าจะมีผลต่อคุณภาพเมล็ดมากน้อยเพียงใดจึงได้ทำ
การทดลองศึกษาคุณภาพการสี และคุณภาพหุงต้มรับประทานของเมล็ดข้าวที่เป็น
โรคเมล็ดต่าง ๆ ในระดับความรุนแรงต่าง ๆ กัน เพื่อเป็นข้อมูลในการปรับปรุงแก้ไข
ต่อไป ในปี 2537 เก็บรวบรวมข้าวขึ้นน้ำและข้าวทนน้ำลึกจากนาของศูนย์ฯ และ
นาเกษตรกร แล้วนำมาแบ่งกลุ่มเมล็ดออกเป็น 4 กลุ่ม ตามความรุนแรงของโรค
หลังจากนั้นนำเมล็ดในแต่ละกุล่มมาวิเคราะห์คุณภาพการสี และคุณภาพหุงต้ม
รับประทาน ในปี 2537 ได้รวบรวมข้าวที่เป็นโรคเมล็ดต่าง จากแปลงนาของ
สถานีทดลองข้าวหันตรา 6 พันธุ์ จาก 16 แปลง และจากนาเกษตรกร 5 พันธุ์
จาก 11 แปลง ได้นำตัวอย่างข้าวทั้งหมดมาแยกเป็นกลุ่ม แต่เมล็ดที่ต่ำมาก
เป็นแผล เป็นจุดและไม่เป็นโรคแล้วนำไปวิเคราะห์คุณภาพทางเคมี เปรียบเทียบ
กับข้าวที่ไม่เป็นโรค เนื่องจากตัวอย่างข้าวแต่ละพันธุ์จากแต่ละแปลงมีจำนวนน้อย
ไม่สามารถนำไปแยกวิเคราะห์คุณภาพการสีตามระดับความรุนแรงของโรคได้
ต้องรวมตัวอย่างวิเคราะห์ พบว่าการเป็นโรคเมล็ดต่างในระดับต่าง ๆ จะไม่มีผล
ทำให้เปอร์เซ็นต์อมิโลส และความคงตัวของแป้งสุก เปลี่ยนแปลงแต่อย่างใด
ยกเว้นจากแปลงนาเกษตรกร พบว่า ข้าวที่เป็นโรคเมล็ดด่างจะมีเปอร์เซ็นต์อมิโลส
ต่างต่ำลง ทั้งนี้อาจเนื่องจากมีข้าวแดงหรือข้าวปนมาก ส่วนความหอม และคุณภาพ
การสียังไม่พบความแตกต่างกันมากนัก ปัญหาอุปสรรค ต้องใช้ตัวอย่างข้าวมาก
ในการวิเคราะห์ การแก้ไข เก็บตัวอย่างข้าวที่เป็นโรคให้มากเพียงพอ ทำการ
ทดลองซ้ำในปี 2538