การใช้เครื่องสับใบอ้อยชนิดต่าง ๆ เพื่อแก้ปัญหาการเผาใบอ้อยหลังจากเก็บเกี่ยว
อรรถสิทธิ์ บุญธรรม เฉลิมพล ไหลรุ่งเรือง ปรีชา พราหมณีย์ จรัญ อารีย์ และ สุรวิทย์ สุริยพันธุ์
รายงานการประชุมวิชาการอ้อยและน้ำตาลแห่งชาติ ครั้งที่ 3 ระหว่างวันที่ 6-8 พฤษาคม 2541 ณ. โรงแรมเจริญธานี ปริ๊นเซส จังหวัดขอนแก่น. หน้า 350-372.
2539
บทคัดย่อ
หลังเก็บเกี่ยวอ้อยบางพื้นที่นิยมเผาใบและเศษซากอ้อย (poat harvest
burning) เพื่อป้องกันไม่ให้อ้อยตอที่งอกแล้วถูกไฟไหม้ เพราะว่า ถ้าอ้อยตองอกแล้ว
ถูกไฟไหม้จะเสียหายมากกว่าไฟไหม้หลังเก็บเกี่ยวอ้อยแล้วทันที แต่จากการทดลองของ
อรรถสิทธิ์ และคณะ (2539) พบว่า อ้อยที่มีการเผาใบหลังเก็บเกี่ยวอ้อยมีผลผลิตอ้อย
ตอต่ำกว่าอ้อยที่ไม่มีการเผาใบ (มีใบคลุม) ดังนั้น เพื่อไม่ให้ผลผลิตอ้อยตอลดและไม่ให้
มีใบและเศษซากอ้อยเป็นเชื้อเพลิงเผาอ้อยตอที่งอก การใช้เครื่องสับใบและเศษซากอ้อย
ช่วยแก้ปัญหาดังกล่าวได้ อย่างไรก็ตาม ต้องมีการทดลองการใช้ปุ๋ยไนโตรเจนที่เหมาะ
สมสำหรับอ้อยตอที่มีการใช้เครื่องสับใบและเศษซากอ้อยลงดิน เพื่อป้องกันไม่ให้อ้อยขาด
ไนโตรเจนที่มีผลมาจากจุลินทรีย์ ย่อยสลายเศษซากอ้อยในดินแก่งแย่งไนโตรเจนกับอ้อย
(immobilization) ในปีแรกเป็นอ้อนปลูก เป็นการเตรียมการที่ทดลองเครื่องสับใบและ
เศษซากอ้อยในอ้อยตอ 1 เปรียบเทียบเครื่องสับใบและเศษซากอ้อยมี 2 ชรนิด คือ ผาน
จากหยักและจอบหมุน และใช้ปุ๋ยไนโตรเจน 3 อัตรา คือ 15, 30 และ 45 กก.N/ไร่