ศูนย์นวัตกรรมเทคโนโลยีหลังการเก็บเกี่ยว

การวิเคราะห์ความแก่-อ่อนของแตงโม

พิสุทธิ์ สีมาวุธ และภาณุวัตร ทองประเสริฐ

รายงานของนักศึกษา ภาควิชาวิศวกรรมเกษตร คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 2534. 22 หน้า.

2534

บทคัดย่อ

·  งานโครงการนี้ได้ศึกษาถึงแนวทางในการวิเคราะห์ความแก่-อ่อนของแตงโม โดยแบ่งออกเป็น 3 การทดลอง คือ

·  1. การวัดความถี่เสียงจากการเคาะแตงโมด้วยแรงสปริง โดยการเคาะ แตงโมนั้น จะทำการเคาะเพียงครั้งเดียว และคลื่นเสียงที่ได้ออกมานั้นจะเป็นคลื่น เสียงที่ผ่านอากาศ ซึ่งความถี่ของคลื่นเสียงที่วัดออกมาได้มีค่าไม่คงที่และไม่ แน่นอน เนื่องจากมีเสียงแทรกมาจากบริเวณรอบข้าง การวัดความถี่เสียงเช่นนี้จะ ต้องทำในบริเวณที่เงียบ ทำให้ไม่สามารถนำไปใช้งานจริง

·  2. การวัดความถี่เสียงจากการเคาะแตงโมโดยความถี่จากการเคาะแตงโม มีค่าคงที่เพื่อที่จะกำจัดเสียงรบกวนจากบริเวณรอบข้าง แต่การทดลองนี้ไม่สามารถ แยกช่วงความถี่ออกมาได้ เพราะความถี่ในการเคาะแตงโมมีผลมากกว่าความถี่ของ เสียงจากการเคาะแตงโม

·  3. การวัดระดับความดังของเสียงโดยการเคาะแตงโม เคาะด้วยความถี่คง ที่ซึ่งระดับความดังของเสียงที่ได้ออกมานั้นระหว่างลูกอ่อนและลูกแก่ จะให้ระดับ ความดับแตกต่างกัน แบ่งออกเป็น 3 กลุ่มใหญ่ ๆ ดังนี้คือ

·  แตงโมอ่อน มีระดับความดังอยู่ในช่วง 103-109 db

·  แตงโมแก่ มีระดับความดังอยู่ในช่วง 110-113 db

·  แตงโมแก่จัด มีระดับความดังอยู่ในช่วง 114-118 db

·  จากช่วงระดับความดังที่ได้ ชี้ให้เห็นว่าแตงโมที่แก่ มีระดับความดังของ เสียงสูงกว่าแตงโมที่อ่อน

·  โครงการนี้ใช้แตงโมในการวิเคราะห์เพียงขนาดเดียว คือ แตงโมที่มีขนาด เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 25 ซม. และเป็นพันธุ์เดียวกันคือ พันธุ์ซูการ์เบบี้